مدلسازی تماس دهنده های غشایی برای جداسازی اتان از اتیلن

در این مطالعه مدلسازی بروی جداسازی اتیلن از اتان با محلول نیترات نقره در یک تماس دهنده غشایی منفذ دار انجام پذیرفت و اثر دما، فشار، شدت جریان توأمان مایع و گاز و شدت جریان بتنهایی مایع و گاز مورد بررسی قرار گرفت. واکنش تشکیل کمپلکس نقره کرمازا بوده لدا با افزایش دما میزان فلاکس و گزینش پذیری کاهش می یابد در این مطالعه دمای بهینه فرآیند در حدود 40-50 c بدست آمد. با افزایش فشار به علت افزایش فشار نفوذی در بین حفرات غشاء میزان فلاکس و گزینش پذیری افزایش می یابد. در غلظت های بالای نیترات نقره تمایل پیوند یون آزاد نقره با یون های نیترات مجدداً افزایش می یابد و از میزان هیدراته شدن یون نقره کاهد در این مطالعه مقدار ماکزیمم برار محلول 5/3 مولار تعیین شد. با افزایش توأمان شدت جریان گاز و مایع و هم چنین جریان مایع بتنهایی، افزایش در میزان فلاکس اتیلن به علت کاهش مقاومت های لایه مرزی مایع مشاهده گردید اما در خصوص میزان گزینش پذیری در محلول های رقیق نیترات نقره یک حد اقل و در محلول های غلیظ نیترات شده یک میزان حد اکثر مشاهده شد. حد اکثر فلاکس و میزان گزینش پذیری در حالتیکه مایع در طرف لوله گاز در طرف پوسته جریان داشته و دیواره خشک در نظر گرفته می شود بدست آمد.